Ontslag op staande voet

Ontslag op staande voet is de meest ingrijpende vorm van ontslag. Door ontslag op staande voet eindigt de arbeidsovereenkomst met onmiddellijke ingang. Een werkgever mag een werknemer uiteraard niet zo maar op staande voet ontslaan. Dat mag en kan alleen als de werknemer zeer ernstig verwijtbaar heeft gehandeld, waarbij er tevens een duidelijke relatie met het werk moet zijn. Het handelen (of nalaten) van de werknemer moet zo ernstig zijn dat er van de werkgever niet verlangd kan worden dat hij het dienstverband nog langer laat voortduren. Ontslag op staande is alleen rechtsgeldig als er een zogenaamde “dringende reden” aan ten grondslag ligt. Voorbeelden daarvan zijn:

De werkgever kan alleen op staande voet ontslag geven als hij dit onverwijld doet. Dat betekent dat hij de werknemer (vrijwel) onmiddellijk moet ontslaan nadat de dringende reden is geconstateerd. De werkgever is voorts verplicht om duidelijk te maken waar het ontslag op staande voet op is gebaseerd. Als de werknemer de gedraging(en) waar het ontslag op is gebaseerd betwist, zal de werkgever de feiten die aan het ontslag ten grondslag liggen moeten bewijzen. Voor de werknemer zijn de gevolgen van een ontslag op staande voet zeer ernstig. Een WW-uitkering zal in de regel niet worden toegekend, omdat de werknemer verwijtbaar werkloos is geworden. De werknemer zal dan ook in veel gevallen hetgeen er aan ontslag ten grondslag is gelegd betwisten en/of betwisten dat hetgeen is voorgevallen zo ernstig is dat het een ontslag op staande voet kan rechtvaardigen.

Een ontslag op staande voet heeft dan ook in de praktijk vaak een of zelfs meerdere procedures tot gevolg. Overweegt u om een werknemer op staande voet te ontslaan of bent u op staande voet ontslagen, neem dan contact met ons op voor advies.

Marcel Groen is u graag van dienst.